Jak to u mnie wyglądało? Spotkałyśmy się w kawiarni, od razu odniosłam wrażenie, że będzie dobrze, a przed samym interview byłam tak przerażona, że panikowałam że nic nie powiem, że źle coś powiem. Pełno obaw plątało mi się w głowie.
Przejdźmy jednak do tego jak to tak właściwie wyglądało. Pojawiłam się w Poznaniu i przyszłam na wcześniej umówione miejsce, przywitałam się i usiadłyśmy. Zaczęła od krótkiego przedstawiania się, wyjaśniła na czym będzie polegać interview i jak to wszystko będzie dalej wyglądało. Wszystko fajnie, jednak wciąż obawiałam się rozmowy po angielsku, bo zupełnie się do niej nie przygotowałam. Jednak na początek po krótkim wprowadzeniu musiałam rozwiązać test psychologiczny (w języku polskim), który miał 160 pytań, ilość całkiem spora, jednak same w sobie odpowiedzi zaznaczałam bez większego zastanowienia, pierwsza myśl zazwyczaj jest najlepsza.
Pytania nie były trudne, np. Wolałabyś być architektem czy psychoterapeutą? W szkole lepiej Ci szło z polskiego niż z matematyki? Boisz się wystąpień publicznych? itp.
Odpowiedzi były proste: A- prawda, B- ?, C- fałsz, przy czym odpowiedź B oznaczało niezrozumienie pytania. Zostałam poinformowana przed rozpoczęciem testu, że odpowiedź B nie powinna być użyta więcej niż 10 razy, ponieważ nie będą w stanie tego sprawdzić na tyle, aby poznać moją osobę. Jeśli chodzi o mnie to odpowiedzi B użyłam tylko 3 lub 4 razy, także nie ma tragedii
W czasie kiedy siedzisz i piszesz test konsultantka sprawdza papiery, które przyniosłaś. (Powinnaś mieć ze sobą min. trzy referencje - dwie od osób, którymi dziećmi się opiekowałaś i jedną od nauczyciela, sąsiada, osoby, która zna Cię dłużej, do tego ja przyniosłam tłumaczenia, które zrobiłam - nie były idealne i wiedziałam, że jest parę błędów, jednak konsultantka przetłumaczyła to za mnie i dała mi gotowe, miałam ze sobą deklaracje medyczną, wykaz kosztów związanych z wyjazdem oraz zeskanowaną kartę szczepień).
Po zakończonym teście czas na rozmowę po angielsku, do tej pory nie wiem czego się tak bałam. Pytania jakie mnie spotkały:
Wydaje mi się, że to wszystkie pytania, które usłyszałam, choć niektórych mogę nie pamiętać, ponieważ moje interview odbyło się 23 lipca w sobotę. Mam nadzieję, że komuś pomoże.
Do następnego!
Pytania nie były trudne, np. Wolałabyś być architektem czy psychoterapeutą? W szkole lepiej Ci szło z polskiego niż z matematyki? Boisz się wystąpień publicznych? itp.
Odpowiedzi były proste: A- prawda, B- ?, C- fałsz, przy czym odpowiedź B oznaczało niezrozumienie pytania. Zostałam poinformowana przed rozpoczęciem testu, że odpowiedź B nie powinna być użyta więcej niż 10 razy, ponieważ nie będą w stanie tego sprawdzić na tyle, aby poznać moją osobę. Jeśli chodzi o mnie to odpowiedzi B użyłam tylko 3 lub 4 razy, także nie ma tragedii
W czasie kiedy siedzisz i piszesz test konsultantka sprawdza papiery, które przyniosłaś. (Powinnaś mieć ze sobą min. trzy referencje - dwie od osób, którymi dziećmi się opiekowałaś i jedną od nauczyciela, sąsiada, osoby, która zna Cię dłużej, do tego ja przyniosłam tłumaczenia, które zrobiłam - nie były idealne i wiedziałam, że jest parę błędów, jednak konsultantka przetłumaczyła to za mnie i dała mi gotowe, miałam ze sobą deklaracje medyczną, wykaz kosztów związanych z wyjazdem oraz zeskanowaną kartę szczepień).
Po zakończonym teście czas na rozmowę po angielsku, do tej pory nie wiem czego się tak bałam. Pytania jakie mnie spotkały:
- Dlaczego rodzina powinna wybrać właśnie Ciebie jako ich Au Pair ?
- Jak wyobrażasz sobie idealną Au Pair? Jakie cechy powinna mieć Au Pair?
- Jak wyobrażasz sobie Host Family?
- Jakie masz relacje z rodziną?
- Jak długo masz prawo jazdy? Jeździłaś z dziećmi? Boisz się prowadzić auto?
- Co lubisz robić z dziećmi?
- Jakie są Twoje hobby/zainteresowania?
- Uprawiasz/Uprawiałaś jakiś sport?
- Co będziesz robić w USA w wolnym czasie?
- Jakie kursy chciałabyś wziąć?
- Jakie kursy chciałabyś wziąć?
- Co o wyjeździe myślą Twoi rodzice?
Wydaje mi się, że to wszystkie pytania, które usłyszałam, choć niektórych mogę nie pamiętać, ponieważ moje interview odbyło się 23 lipca w sobotę. Mam nadzieję, że komuś pomoże.
Do następnego!